In 2014 begon ik met het figureren in films en commercials. Als snel veranderde de aard van opdrachten in meer inhoudelijke rollen. Door deel te nemen aan heel veel studenten opdrachten, kon ik mijn gebrek aan opleiding compenseren door ervaring op de set.
Maar dat jaar was niet het begin van mijn avonturen in lala-land. Héél lang geleden, in de jaren tachtig van de twintigste eeuw, had ik ook al eens een tijdje dit werk gedaan. Ook toen was het een vereiste om casting foto’s te hebben. Misschien zelfs meer dan vandaag de dag, met internet en showreels op social media. Het probleem toen was het contact met de verschillende bureau’s. Het model moest of veelvuldig bellen, of vaak op bezoek gaan. Dit was voor mij toentertijd niet te combineren met werk en later ons gezin, waardoor het langzaamaan weer doodbloedde. Ook al had ik in die tijd op verschillende vlakken wel opdrachten. Zo heb ik een modeshow gelopen, een fitnessvideo opgenomen, foto’s voor een reclamefolder gemaakt en aan een commercial meegewerkt. De opbrengsten waren nog wel veel hoger. Ook figuranten werden veel beter betaald.
Als een (dierbare) herinnering wilde ik toch die oude ‘mugshots’ plaatsen. Ook om te laten zien dat het geen nieuwe bevlieging was, maar een sluimerende wens. Net als toen stippel ik ook nu mijn eigen weg uit.